آشتی کنون

هی می گیره..........ول می کنه

می گیره............ول می کنه

این اخلاق گند <من می دونم>رو می گم! یه روز میاد پشت چشمش رو نازک می کنه ، گوشه اون چشمهای خمار دخترکشش رو میده پایین و شروع می کنه به غرغر.آی غر می زنه...آی غر می زنه که صد هزار مرتبه طلب مرگ و وقوع هزار و یک جور بلای طبیعی می کنی تا از شر غرغرهاش راحت شی.

یه روز میاد الکی گرد و خاک می کنه و هارت و پورت راه می اندازه که آی...نفس کش...تو رو خدا منو ول کنید...یکی منو نگیره تا برم پیش سردبیر و نامه بنویسم و دستور بدم ا اخراجتون کنه!

حالا اصلا آدم ِ این حرفها نیست هان!به پهلوون پنبه گفته زکی!

خلاصه بعد از یه مدتی که تا ما رو می دید سرشو کج می کرد و خاله زنک بازی از خودش در می آورد،دیروز بدون هیچ مقدمه ای به عکاس باشی سلام کرده و به داخلی سرچر هم زینگول زده.

دوباره دردسر شروع شد.تا دیروز خیالمون راحت بود که هی نمیاد توی اتاقمون تا از زمین و زمان بناله.اما از امروز باید دوباره دردسرهای آشتی کنون آقا رو به جون بخریم.

نوشته ی :آن شرلی